Burgemeesters zijn natuurlijk zichtbaar voor iedere burger. Bij feestelijkheden, bij rampen, bij speciale gelegenheden en natuurlijk tijdens het politieke handwerk in de gemeenteraad. Maar stel nu eens dat u de burgemeester zelf nodig heeft, dat u iets persoonlijks te bespreken hebt. Hoeveel kans maakt u dan op echte aandacht? Nou, dat antwoord blijkt nogal afhankelijk van de gemeente waar u woont.
Woont u bijvoorbeeld in Amsterdam dan maakt u per jaar kans op 8 seconden aandacht van burgervader van der Laan. Veel meer dan goedendag zeggen zit er dus in Amsterdam voor de meeste inwoners niet in, en dat terwijl dhr. van der Laan onlangs kinderen die mishandeld worden opriep zich bij hem te melden. Goede actie overigens!, maar hoe ziet hij dat praktisch voor zich?
Als inwoner van Schiermonnikoog heeft u maar liefst 6879 seconden per jaar. Dat is 1,91 uur en dus kunt u daar op de Wadden tenminste rustig een flinke high-tea houden met Sjon Stellinga (op de foto hierboven) als het zo uitkomt. Alhoewel, met 942 inwoners bent u slechts eens in ongeveer de drie jaar aan de beurt. En na zoveel tijd is de kans de meneer Sjon dat nog volhoudt (qua gewicht en appetite for tea) niet zo erg groot dunkt ons. Het zal dus waarschijnlijk bij één keer blijven, maar goed, dat maakt dan wel weer ruimte voor mensen die echte aandacht nodig hebben.
Nog een paar opvallende zaken:
- Woont u niet in de vijf grote steden dan krijgt u altijd meer dan 30 seconden. Ruim de tijd dus voor wederzijds voorstellen.
- In Eden en Emmen heeft u precies 1 minuut en gaat de elevator pitch nèt lukken.
- In Woensdrecht en Geertruidenberg zijn het 5 minuten en passen er dus 12 burgers in een uur. Netjes aansluiten in de rij en het is lekker productief.
- In Ten Boer haalt u met 866 seconden net het kwartier niet en in Baarle-Nassau heeft u al ruim 16 minuten. Da’s best netjes en schept mogelijkheden om samen creatief te worden.
Ja ja, zult u wellicht denken, hoe komen die getallen tot stand? Welnu, om te beginnen zijn we uitgegaan van de cijfers die het CBS levert voor de inwoneraantallen op 1 januari 2013 voor alle 403 gemeenten. We kunnen er dus redelijkerwijs vanuit gaan dat die getallen nog aardig kloppen. Meer speling zit er in de berekening van het werkjaar van de burgemeester. Voor de grafiek hieronder zijn we uitgegaan van:
- 45 werkweken per jaar (4 weken vakantie en 15 werkdagen per jaar buiten de gemeente voor overleg met collega’s, voor opleiding of afwezig wegens ziekte).
- 5 werkdagen per week.
- 8 werkuren per dag.
Daarmee kom je dan op 45x5x8x3600 = 6.480.000 werkseconden per jaar. Bijna 6.5 miljoen seconden per jaar kunnen burgers in iedere gemeente rekenen op een stukje quality time.
Naar ons gevoel zijn we dan toch echt niet kinderachtig geweest met de werkinzet van ’s lands bekendste kettingsdragers voor de individuele burger. We moeten immers ook nog rekening houden met het gewone werk: stukken lezen, naar de raad, lintjes knippen, enz. Als we daar nu eens 4 uur per dag voor rekenen komt de werkdag op 12 uur exclusief lunch en diner. Kortom, dat klinkt niet ongeloofwaardig. Is zeker niet te pessimistisch. De getallen hieronder zijn dus maxima.
De rest van het werk is simpel: delen maar en plotten. Zie hieronder het resultaat:
Wat zijn uw conclusies? Bent u meer tijd waard om in te investeren? Of gaat u verhuizen omdat u denkt dat uw probleem of uitdaging maatwerk vergt omdat u buiten de boot dreigt te vallen in de komende decentralisaties?
Alle gekheid op een stokje, hier ligt natuurlijk een serieus probleem in het nabije verschiet. Minder geld, een ambtenaren-apparaat dat nog moet wennen aan haar nieuwe faciliterende rol, een gemeenteraad die buiten de lijntjes moet leren kleuren, een college dat plots zelf in de frontlinie komt te staan en nogal wat burgers die moeten afkicken van de verzorgingsstaat.
En toch, de WMO, de WAJONG, de thuiszitters, de mishandelde kinderen, de jeugdzorg, enz. enz. Een flink deel komt w.s. via de burelen op de rol van de burgervaders en moeders zelf. Want het gaat (zo leert de veranderkunde ons) een jaar of vijf tot zeven duren voordat e.e.a. is uitgekristalliseerd en de nieuwe realiteit is verwerkt in de cultuur en waarden van de organisatie en de maatschappij. Zo lang duurt innovatie namelijk minimaal.
Dat wordt een heet voorjaar voor de burgemeesters, behalve misschien voor Sjon op Schiermonnikoog en zijn buurvrouw Ella Schadd-de Boer op Vlieland. Behalve als we in 2015 een topzomer krijgen, dan ligt het daar ff anders.